روش های درمانی غیر دارویی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه
کد: G-1029
نویسندگان: فاطمه نعمت الهی © ℗, آگرین محمدی, مهدیه نفر
زمان بندی: زمان بندی نشده!
دانلود: دانلود پوستر
خلاصه مقاله:
خلاصه مقاله
مقدمه:از مشکلات مطرح در حوزه روانشناسي كودک، اختلال بيش فعالي- نقص توجه (ADHD )است كه تا بزرگسالي نيز ادامه می یابد و شیوع بالاو عوارض فراوانی دارد. از جمله خصوصيات اين اختلال، مي توان به ناتواني در توجه به جزئيات و نبود تمركز به هنگام بازي و فعاليت می باشد. از دلایل به وجود آورنده این اختلال ژنتیک است. این اختلال به شدت بر پیشرفت تحصیلی، رفاه و تعاملات اجتماعی ،بیماری روانی و بزهکاری تأثیر دارد روش کار: برای یافتن مستندات مرتبط کلیه مقالات منتشرشده در این زمینه به دو زبان فارسی و انگلیسی از سال2018 سال2024در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Web of ، Scopus، ، Iran Medix و SID که در میان حدود700 مقاله، تعدادی از مقالات جدیدتر و مرتبط تر فهرست شد و منابع مقالات یافتشده جستجو و جمع‌آوری شد. یافته ها:به طورکلی این اختلال به سه دسته تقسیم می شود: 1- نوع کمبود توجهی غالب که شامل علائم بی توجهی است، 2- نوع بیش فعالی غالب که شامل علائم بیش فعالی است 3-. نوع مختلط که شامل هر دو علائم بی توجهی و بیش فعالی است اگرچه شواهدی از اثرات مفيد و مؤثر داروهای محرک چون ریتالين برای بهبود نشانه های اختلال وجود دارد اما مسئله این است که برخی شواهد دیگر نشان میدهد نشانه های این اختلال بلافاصله بعد از قطع دارو عود می کند ازاین رو اهميت پرداختن به درمان های غيردارویی جهت بهبود عوارض این اختلال در کانون توجه قرارگرفته بحث و نتیجه گیری:درمان‌های مؤثر مبتنی بر دارو اغلب در کنار رویکردهای روانی-اجتماعی مکمل مانند نمایش درمانی، بازی درمانی مانند شن بازی موجب افزایش عزت نفس و درنهایت بر توانایی حل مسئله هیجانی و کاهش تکانش تأثیر دارد همچنین استفاده از ورزش و فعالیت بدنی منجر به تغییر در عملکرد اجرایی پس از تمرین طولانی مدت خواهد شد. همچنین باعث افزایش انتقال دهنده عصبی مانند سروتونین، دوپامین، شود. مدیتیشن نیز می تواند منجر به انعطاف پذیری عصبی در سلول های عصبی و اتصالات سیناپسی شود. علاوه بر این، با تقویت پایه حسی حرکتی به بهبود توجه کمک می کند کلمات کلیدی:اختلال بیش فعالی،اختلال نقص توجه،درمانی دارویی،درمان غیر دارویی
