Investigating the relationship between Desire to have children and the gender of children in families living in Shiraz 1402-1401
کد: G-1033
نویسندگان: مهناز حقیقی © ℗, صدیقه بنی هاشمی
زمان بندی: زمان بندی نشده!
دانلود: دانلود پوستر
خلاصه مقاله:
خلاصه مقاله
چکیده: مقدمه: فرزندآوري يكي از مهمترين مولفه هاي علم جمعيت و در حوزه مسايل اجتماعي در ایران توجه زيادي را به خودمعطوف داشته است از این روبرای شناسایی نگرش والدین به فرزند آوری و عوامل موثر بر آن این مطالعه طراحی و اجرا شد . مواد و روش: این مطالعه مقطعی ,توصیفی وتحلیلی بر روی 345 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر شیراز بوداطلاعات توسط پرسشنامه شامل داده های دموگرافیک و سوالات مربوط به تمایل فرزندآوری جمع اوری گردید. تحلیل اماری از تست کای دو و تی تست مستقل استفاده شد.. انالیز ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج: سن زنان مورد مطالعه از 20 تا 50 سال ، سن همسر آنها از 24 سال تا 60 سال متغیر بود. (7/97 درصد)زنان اظهار داشتند که در حال حاضر باردار نیستند. از کل نمونه 198 نفر ( 4/57 درصد ) اظهار داشتند که تمایل به فرزندآوری دارند. 8/54 درصد ( 139 نفر ) در انتخاب بین یک و سه فرزند یک فرزند را انتخاب کرده بودند. سن زنان001/0 p وهمسران 006/0 p=متمایل به فرزند اوری بطور معنی داری کمتر بود. اختلاف اماری معنی داری در توزیع تعداد فرزندان در دو گروه با وبدون تمایل به فرزندآوری وجود داشت بطور ی که کسانی که فرزندندارندیا فرزند دختر یا پسر ندارند تمایل بیشتری برای فرزند اوری داشتند.تمایل به فرزند آوری ربطی به اختلاف سنی , شروع سن ازدواج, تحصیلات, شغل ,سطح درامد ز وجین و ترجیح جنسیت ویا نسبت جنسی فرزندان نداشت 1./57 درصد از گروه متمایل در مقابل 1/53 درصد از گروه عدم تمایل, داشتن یک فرزند را ایده آل می دانستند.در تحلیل همگروهی یک روند کاهشی خطی معنی دار در متوسط تعداد فرزندان از هم گروهی ازدواج با سابقه 25 سال وبیشتر(04/2) تا هم گروهی ازدواج کمتر از 5 سال(06/1) وجود داشت . نتیجه گیری: تمایل فرزند اوری در ایران در حال کاهش هست. تمایل به فرزند اوری با سن زوجه تعدادفرزندان ارتباط معکوس داردوتمایل به فرزند آوری ربطی به جنسیت فرزندان ندارد